Pompeï.

Gisteren naar deze beroemde stad geweest. We stonden vlakbij op de camping dus we konden er lopend naartoe. Hoe fijn! We hadden al gehoord dat het mogelijk is dat je hond gewogen wordt bij binnenkomst, ze mogen niet hoger dan 40cm zijn van de grond tot onder hun kop en niet meer dan 10kg wegen. Bink weegt inmiddels 12 kilo en we zien het allemaal wel, proberen kan altijd. De Italianen zijn dol op hem dus we kunnen een gokje wagen besluiten we. We doen heel relaxt, het is niet druk dus dat zal ook schelen, en hoppa, we zijn binnen. Super fijn om dit met z’n vijven te doen.

Pompeï is beroemd omdat de stad verwoest werd in 79 na Christus na een uitbarsting van de vulkaan de Vesuvius. Deze explosieve uitbarsting overspoelde Pompeii en begroef de stad onder zo'n 6 meter as en puimsteen. De razendsnelle begrafenis van Pompeii heeft de stad eeuwenlang geconserveerd. Pompeï was vrijwel verloren en vergeten totdat het in 1748 werd herontdekt. Dankzij opgravingen, die tot op de dag van vandaag nog steeds gaande zijn, zijn wetenschappers er nu in geslaagd om vrijwel precies te achterhalen wat er op die verschrikkelijke dag is gebeurd.

Een oorverdovend geraas galmt door de drukke markt van Pompeï. De grond schudt hevig, waardoor de middagshoppers uit balans raken en de stalletjes met vis en vlees omvallen. Mensen schreeuwen en wijzen naar de Vesuvius, een enorme vulkaan die boven hen uitsteekt.

De rook en het giftige gas spuit 32 kilometer de lucht in, wat zich al snel naar de stad verspreid. Het lijkt alsof de hemel valt.

Nadat de vulkaan kort na de middag voor het eerst uitbarst, kleurt de dikke as alles zwart - mensen kunnen de zon niet eens meer zien. Sommige inwoners ontvluchten de stad, terwijl anderen in hun huizen beschutting zoeken. Maar de as blijft vallen. Op sommige plekken worden de hopen wel drie meter hoog, waardoor deuren worden geblokkeerd en daken instorten.

Rond middernacht razen de eerste van vier gloeiend hete wolken van as, gesteente en giftig gas (ook wel 'spurts' genoemd) de vulkaan af. De vloedgolf reist met ongeveer 180 mijl per uur richting Pompeï en verschroeid alles op zijn pad. Rond 7 uur 's ochtends, bijna 19 uur na de eerste uitbarsting, was de stad volledig bedekt met een dodelijk mengsel van as en gesteente.

Wij hadden ook echt het gevoel alsof we terug gingen in de tijd. Het liefst hadden we een 3D bril opgehad zodat we in de ‘echte’ mooie stad van toen konden lopen. Je ziet duidelijk dat de lagen as hielpen om de gebouwen, kunstwerken en zelfs de vormen van lichamen te bewaren toen ze ontbonden en gaten in de as achterlieten. Archeologen zijn nog steeds bezig met het opgraven van artefacten in Pompeï, je ziet dit duidelijk als je er loopt. Ze zetten er een groot dak boven en er was een stuk waar je bovenop kon lopen maar waar je geen foto’s van mocht maken. Het leek op een groot badhuis, we zagen grote kruiken liggen en mooie schilderingen op de muur. Op basis van wat ze ontdekten, geloven wetenschappers dat Pompeii een welvarende stad was die populair was bij rijke vakantievierende Romeinen. Goed geplaveide straten hadden hoge trottoirs en stapstenen om voetgangers uit de modder te houden. Om te ontspannen, dompelden mensen zich onder in openbare baden, keken ze naar gladiatoren- of wagenrennen in een amfitheater en genoten ze van toneelstukken in twee theaters.

Deze illustratie toont hoe de steden rondom de Vesuvius er duizenden jaren geleden uitzagen.

Tegenwoordig wonen er meer dan een miljoen mensen in de steden rondom de Vesuvius. Toentertijd waren dat er rond de 10.000.

Pompeï is misschien een oude geschiedenis, maar wetenschappers zijn er vrij zeker van dat de Vesuvius toe is aan een nieuwe grote explosie. Gelukkig zullen de mensen die nu in de buurt van de vulkaan wonen waarschijnlijk evacuatiewaarschuwingen ontvangen voordat hij ontploft. Dit maakte Dex en Kiek wel angstig. Het slapen ging wat minder snel en ze bleven vragen stellen.

De komende dagen blijft het hier regenen dus we besluiten toch weer verder te reizen. We gaan naar Tropea, op naar de kust. De Amalfi kust en de Vesuvius laten we gaan..

Ik vind dit zo mooi!

Mooie kleine mozaïeken.

Pop Fay ging ook mee in de draagzak.

Hier zie je goed hoe de afwatering was gemaakt. Hier stroomde afvalwater en regenwater doorheen. Ook riolering, er was geen ondergronds riool. Sommige kanalen waren onderdeel van een waterdistributiesysteem, dat water vanuit openbare fonteinen en huizen naar verschillende delen van de stad bracht.

Ik vind het allemaal wel mooi!

Hier werd de was gedaan. Ongelofelijk wat ze toen al konden doen om kleding schoon te maken. In de tweede alinea in de volgende foto kun je dat lezen.

Hier werd er gekookt.

Prachtig hoe symmetrisch dit aangelegd is. En de rondingen komen overal terug.

Even haar handen wassen nadat ze een ijsje op had.

Einde van de dag. Dex kijkt nog rond en Kiek tekent in het zand.

Jammer dat we het niet kunnen lezen. Er liggen overal van deze stukken steen met tekst.