top of page

Tropea.

  • stefanpoirot3
  • 1 apr
  • 3 minuten om te lezen

We besluiten vandaag door te rijden naar Tropea. Hier is de kust prachtig! Witte zandstranden en mooi blauw water. Het regent weer en onderweg krijgen we nog hagel op ons dak. Het is af en toe nog een behoorlijke klim en we zien zelfs sneeuw op de toppen. Vers gevallen, wel lichtjes, als een waas. We hebben het goed uitgestippeld kwa reistijd en we komen in de buurt van Tropea. Mooi om de kust te zien en het water, ondanks het slechte weer. Het ziet er nu woest uit. Maar over twee dagen geven ze zon op dus dan zal het vast mooi zijn. Aangekomen in Tropea en op zoek naar de camperplek. We rijden verkeerd want er staat een bord verboden voor campers en vrachtwagens richting de kust waar we moeten zijn. We vragen het aan een voorbijganger en die zegt dat we terug moeten en rond moeten rijden. We gaan terug en zien een afslag waar hekken voor staan. Er staat een auto achter die tussen de hekken terug probeert te komen. We rijden toch nog verder maar worden weer terug gestuurd. Hetzelfde rondje en we komen er weer niet. We komen wéér bij de afgesloten weg uit en inmiddels is het de auto gelukt om er doorheen te komen. Raampje open en we vragen of dat de weg is. Hij zegt dat het niet lukt, weg is kapot. Dit meen je niet! Dit is al de tweede x dat we dit meemaken. We kunnen er niet komen. Dan de weg maar weer op verder naar het zuiden.. onderweg kijken we naar camperplekken. Alles is dicht, campings zijn ook dicht en er is bijna niets in deze omgeving. Halverwege april gaan de eerste pas open. We vinden een camperplek die online op open staat maar als we bellen zegt de eigenaar dat hij dicht is. Hij verbreekt zelfs de verbinding. Maffioso denken we.. die Italianen.. Ik voel me hier gewoon niet fijn. Moet echt aan de maffia denken, zucht. Het is overal een rommel, vuilnis langs de weg, huizen zien er niet onderhouden uit. Tuinen al helemaal niet. Flatgebouwen met gammele balkons. Was wat buiten hangt te drogen, wat op stapels ligt, geen leuke zitjes, afgeblakerde verf.. Het lijkt in de stadjes ook alsof er niemand thuis is en als je een keer licht ziet branden is het wit tl licht. Het komt spookie over. Je durft nergens langs de weg te staan. Als je een keer een P ziet is het verlaten.. Het is te vroeg in het seizoen, ik kan geen ‘romantiek’ zien. Er overheen kijken. Daar moet de zon denk ik voor schijnen. Uren en uren rijden we verder over weggetjes, gaten in de weg, enorme plassen, stroompjes over de weg want er is geen afwatering.. geen witte strepen, geen lantaarnpalen, geen borden.. geen snelweg te bekennen.. vlagen geen internet dus Google maps blijft hangen.. Ik heb zweet in m’n handen.. geen tankstation (gelukkig rijden we met een volle tank). Geen ruimte langs de weg. Ik kijk nog een keer op park4night of ik ergens een plek zie.. ik zie één tractor staan. Een agriturismo. Ik bel, word niet opgenomen. Half uur later nog een keer bellen, word weer niet opgenomen. Half uur daarna krijg ik een app. Gelukkig! Ik vraag voor een plekje vannacht, en dat we met kinderen zijn en alles dicht is. Hij heeft nog meer campers staan vannacht en zegt dat hij het hek openlaat, wij moeten het dan sluiten en mogen zelf een plekje zoeken of op de parkeerplaats gaan staan en stroom pakken. We besluiten dat deze agriturismo veiliger gaat voelen dan dat we bij de haven gaan slapen richting Sicilië. De agriturismo is wel verder weg maar toch besluiten we het te doen. En we staan. Gelukkig een rustig plek. Voelt veilig. We zien het morgen wel weer. Het lijkt een mooi plek. En nu zitten we ineens helemaal onderin in Italië. Alle ‘mooie’ plekken overgeslagen die op ons lijstje stonden maar er is ook veel letterlijk in het water gevallen.. nu ik dit type valt de eerste regen weer. Ik weet niet of ik nog wel naar Sicilië wil. Want wat als dit hetzelfde gevoel geeft als hier? Kunnen we niet veel beter omhoog richting Brindisi en vast over gaan varen? Albanië in, zakken naar Griekenland? De kinderen en ik willen naar Griekenland. Stefan vind het zonde als we Sicilië overslaan. Tijd om naar bed te gaan. Morgen weer een dag. Een dag met regen.. en huiswerk..


De rode campers zijn camperplekken die dicht zijn. De tenten de campings (die nu dicht zijn). De P’s die je ziet staan heb je geen stroom en voelt niet veilig. De blauwe campers zijn camperplekken die open horen te zijn maar het niet altijd zijn. De tractors agriturismo.
De rode campers zijn camperplekken die dicht zijn. De tenten de campings (die nu dicht zijn). De P’s die je ziet staan heb je geen stroom en voelt niet veilig. De blauwe campers zijn camperplekken die open horen te zijn maar het niet altijd zijn. De tractors agriturismo.




 
 
 

1 opmerking


Wendy
01 apr

Wat een verhaal. Ik zag jullie op polarsteps al helemaal naar onder zakken en de reisstreep werd steeds langer. Balen dat het reizen op zo'n dag zo veel energie kost. Hopelijk vandaag toch een verrassende plek om een dagje uit te rusten.

Pompei waren weer prachtige foto's!


Like
bottom of page