Camping Sass Dlacia.
- stefanpoirot3
- 26 jul
- 4 minuten om te lezen
We komen aan op camping Sass Dlacia via een prachtige route. We rijden door het hart van de Dolomieten en de prachtige stad Cortina d’Ampezzo. Dit stadje heeft veel dure, exclusieve winkels en moderne kunstgalerieën die de plaats een luxueus aanzien geven. We vinden een supermarkt waar we gelukkig -nét aan- de camper langs de weg kunnen parkeren. Ik haal weer boodschappen voor een hele week (doen we iedere keer) want je wilt niet alleen voor boodschappen de camper heen en weer rijden. En de kleine boodschappen lukken wel op de campings of met wandelen als je door een dorpje heen komt. We staan een week op deze camping en familie van Ingen is ook van de partij! We hebben een mooie plek aan de bosrand. De eerste drie dagen hebben we regen.. dat is echt even balen maar het maakt ook tijd voor andere dingen. Uitzoeken van vervolgcampings, wandelingen, huiswerk, mails, contact met werk etc. En de kinderen bouwen hutten in het bos en verzamelen stenen en takken, hele rollenspellen worden bedacht en teams worden gemaakt. Die zijn uren aan het spelen. Af en toe komt er één met een schram of een splinter naar de camper maar dat geeft helemaal niets. Alles wordt opgelost. Sabine en ik gaan in de avond nog naar de sauna op de camping, wat een luxe en wat is dat gaaf in de bergen! Dampend komen we uit de buitensauna en staan we naar de toppen van de Dolomieten te kijken. We genieten van de rust en stilte. Het heeft echt iets magisch. Ook gaan we nog een middag winkelen in Cortina en verder vermaken we ons allemaal met wandelen rond de camping, koken, schermtijd, spelletjes en kletsen.
De eerste droge dag gaan wij met ons gezin een wandeling maken naar de Scotoni Berghut, deze ligt op een prachtige, spiegelgladde vlakte, Plan de Lagaciò, aan de voet van de Cima Scotoni en de Fanisgroep, tegenover de indrukwekkende Piz Dle Cunturines. Tweehonderd meter hoger ligt het Lagazuoimeer, ook wel Lech de Lagaciò genoemd, met zijn blauwe water. We hopen dat we nog tot het meer kunnen lopen maar wrs is dat niet haalbaar met de tijd en het wisselvallige weer. We starten deze wandeling vanaf de camping wat wel heel erg fijn is. We lopen langs een eerste hut vlakbij de camping en dan krijgen we alweer een mooi uitzicht op een andere kant van de bergen die we nét niet kunnen zien vanaf de camping. Het is ruim en er zijn overal picknick plekken. We steken de beek over en dan begint de klim omhoog. Nou, en wat voor een klim! Dit is bizar steil, we zien overal al mensen afsnijden van het pad en over het gras lopen. Zelfs Stefan en ik vinden het steil. Je schoen kan bijna niet haakser op het pad staan op sommige stukken, ha ha. Kiek begint halverwege al te miepen dus ik probeer snel iets te bedenken om haar positief mee te krijgen.. ze zit heel even op m’n rug maar dat werkt niet. Ik zet Suzan en Freek op op spotify en we gaan zingend (en hijgend) omhoog. Dit werkt wel en we redden het goed tot aan de hut. En daar worden we beloond met een prachtig uitzicht! En met Alpaca’s tussen de koeien.. en ook nog héél veel prachtige vlinders tussen de Alpenbloemen. We zien een nog steiler pad richting het Lagazuoimeer lopen en besluiten dat maar niet te doen. We gaan heerlijk op het terras zitten en bestellen drinken en voor Dex en Kiek een ijsje. Steef heeft natuurlijk weer zin in een apfelstrudel met vanillesaus ;-) dus dat doen we nu ook maar. We delen er eentje. We hebben geen lift hoeven te betalen dus het mag wel weer een keer.
Opmerkingen