Cefalù & Palermo.
- stefanpoirot3
- 17 apr
- 8 minuten om te lezen
We stonden 4 nachten op camping San Filipo tussen Palermo en Cefalù in. Cefalù dankt zijn naam aan het Griekse kefalé of cephas, dat letterlijk ‘hoofd’ of ‘hoed’ betekent, een verwijzing naar de bijzonder gevormde rots boven het stadje. Cefalù is één van de gezelligste stadjes van het eiland. Niet alleen vanwege de gezellige sfeer maar ook vanwege de schitterende stranden in de nabijheid van het historische centrum, dat op de Werelderfgoedlijst van Unesco staat en nog altijd een middeleeuwse sfeer ademt.
We vertrekken vroeg met de bus naar Cefalù om daarna met de trein door naar Palermo te gaan. We dwalen even door de smalle straatjes, bedekt met authentieke straatsteentjes, langs de vele kerkjes, een oud badhuis en pittoreske huisjes. Het is dan ook niet voor niets een van de borghi più belli d’Italia. Vanaf veel plekken kijk je uit op witte zandstranden en prachtig blauwe zee. We komen langs de indrukwekkende Normandische kathedraal die we herkennen aan de twee vierkante torens. Met de bouw van deze kerk begon men in 1131. We zijn er niet naar binnen gegaan, je moet dan weer tickets kopen, en we hebben geen tijd want Palermo wacht..
We komen op het treinstation van Cefalù aan en komen erachter dat de volgende trein een sneltrein is (wat er niet duidelijk bij vermeld stond) waar we dus niet in mogen en de trein daarna rijdt niet.. Dat betekent dat we bijna een uur moeten wachten.. Gelukkig hebben we kwartet bij ons en Dex heeft zijn E-reader dus we komen goed door de tijd heen. Verse sinaasappelsap, koffie en menthos worden ook nog gekocht en we kletsen gezellig met een ander Nederlands stel dat precies hetzelfde heeft als ons. Italiaanse stijl dus hier op het perron..
Na 50 min in de trein zitten komen we aan in Palermo centraal station. Op naar de eerste bezienswaardigheden! De smalle straatjes zijn als een doolhof en je merkt direct dat dit een stad is van contrasten, een spel van licht en donker, het verschil tussen brede straten en duistere achterafsteegjes, van de stilte in de kerken tot het luide geroep van de verse sap verkopers op de pleinen. Het voelt een beetje als Azië, ook overal electriciteitsdraden aan gevels, een mix van kleuren, vervallen gebouwen en de geur van lokale lekkernijen die uit de kleine eetgelegenheden opstijgt. We besluiten om in ons Azië gevoel maar even bij een eetgelegenheid te lunchen en kijken tijdens de lunch even goed om ons heen. Tussen alle gevels door zie je hier en daar ineens de architectuur van eeuwenoude paleizen, elk met hun eigen verhaal en geschiedenis. Het is in elkaar verweven. We zitten echt even in het kloppende hart van het lokale leven, waar bewoners samenkomen om te socializen, te winkelen op de lokale markten en te genieten van traditionele Siciliaanse gerechten in gezellige trattoria’s. We lopen verder op weg naar de Kathedraal van Palermo en we geven de kinderen wat uitleg, ook over de Cosa Nostra, zoals de Siciliaanse maffia wordt genoemd. De maffia mag de voorbije decennia dan aanzienlijk verzwakt zijn, ze blijft toch een misdaadorganisatie van betekenis. Eenmaal deze tekst aan het typen kom ik er online achter dat hier afgelopen februari meer dan 180 maffiosi zijn gearresteerd. Dit is één van de grootste operaties geweest sinds 1984.
We beginnen bij de Kathedraal van Palermo, deze ligt in het hart van de stad en een prachtig voorbeeld van de Normandische architectuur uit de 12e eeuw. Het gebouw heeft door de eeuwen heen vele veranderingen ondergaan en is daardoor een unieke mix van verschillende bouwstijlen en culturele invloeden.
De kathedraal werd oorspronkelijk gebouwd in de 12e eeuw door de Normandische koning Roger II, en werd later uitgebreid en gerenoveerd in de gotische stijl. Het interieur van de kathedraal is indrukwekkend, met prachtige mozaïeken, fresco’s en sculpturen. Er is een prachtig altaarstuk te bewonderen, dat gemaakt is door de beroemde kunstenaar Antonello Gagini. Wij vonden de klokkentoren opvallend, die is gebouwd is in de Arabisch-Normandische stijl. Deze toren, die bijna 70 meter hoog is, biedt een spectaculair uitzicht over de stad en de omringende heuvels.
We wandelen verder naar Palazzo dei Normanni, een prachtig paleis dat in de 9e eeuw gebouwd werd door de Arabieren en later in de 12e eeuw uitgebreid door de Normandiërs, die het paleis zijn naam gaven. Het paleis heeft een rijke geschiedenis en is door de jaren heen gebruikt als koninklijk paleis, parlement, museum en zetel van de regionale overheid. Het meest opvallende kenmerk van het paleis is de prachtige Capella Palatina, een kerk die gebouwd is in de Normandische stijl. Bij binnenkomst bij het Palazzo lopen we eerst door de winkel, dan worden we naar het museum voor kunst van Picasso geleid en daarna hebben we mooi zicht op de binnenplaats. Op de eerste verdieping bevind zich de Prachtige Cappella Palatina. We lopen de mooie marmeren trappen op en zien aan de buitenkant het goud ons al tegemoet komen. Ze zijn een gedeelte aan het restaureren maar ondanks dat is het ongelofelijk mooi! Het is één van de meest verbluffende religieuze monumenten van Sicilië. Gebouwd in de 12e eeuw in opdracht van koning Roger II, is de kapel een unieke mix van Byzantijnse, islamitische en Normandische kunststijlen. De binnenkant van de kapel is bijzonder beroemd vanwege de adembenemende mozaïeken die de muren en plafonds bedekken. Deze mozaïeken, die scènes uit de Bijbel uitbeelden, schitteren in goud en levendige kleuren, en zijn een meesterwerk van Byzantijnse kunst. Een ander opvallend element is het houten plafond, dat prachtig is versierd met islamitische muqarnas en inscripties, een zeldzaam voorbeeld van islamitische invloed in een christelijke kerk. De vloer, ingelegd met ingewikkelde marmeren patronen, draagt bij aan de luxe uitstraling. De Cappella Palatina is niet alleen een religieus heiligdom, maar ook een symbool van de culturele diversiteit die Sicilië kenmerkt, en blijft een belangrijke trekpleister voor bezoekers uit de hele wereld. Dit begrijpen we volkomen! Kiek zegt ook ‘hoe lang heeft het wel niet geduurd voordat ze dit allemaal gemaakt hebben mam? Thuis zijn we al een dag aan het mozaïeken voor een klein schilderij’.
Na de Cappella Palatina lopen we een stukje de botanische tuinen in. Hier zien we plantensoorten van over de hele wereld. Opgericht in 1789, ongeveer 10 hectare groot en ze herbergen een indrukwekkende collectie van meer dan 12.000 soorten planten. Het is ook een belangrijk onderzoekscentrum voor botanici. Hoogtepunten zijn de monumentale ficus macrophylla en de weelderige palmen.
Griezel mee op de meest macabere plek van Palermo: de Catacombe dei Cappuccini, oftewel de catacomben van de Kapucijners. Getwijfeld of we hier wel naartoe moesten gaan maar Dex en Kiek wisten zeker dat ze geen nachtmerries zouden krijgen. In deze catacomben liggen en hangen ruim achtduizend min of meer gemummificeerde lichamen en geraamtes. Monniken, edellieden, dokters, professoren en kinderen van rijke families, in hun allermooiste kleding, hebben in de duistere gangen een laatste rustplaats gevonden. Sommigen zijn bijna tot stof vergaan, anderen lijken gisteren pas gestorven te zijn, zo intact is hun lichaam nog. In 1599 besloten de Kapucijner monniken die hier in het klooster woonden dat hun gestorven medebroeders voortaan zouden worden bijgezet in een onderaardse ruimte. Deze catacomben zouden dan ook toegankelijk zijn voor de nabestaanden, zodat deze bij en voor de doden konden bidden.
Later werden niet alleen de stoffelijke resten van de kloosterlingen, maar ook de lichamen van overleden weldoeners en hun familieleden gebalsemd en in de catacomben begraven. Geleidelijk aan werden ook andere geestelijken, notabelen en zelfs kunstenaars toegelaten.
De gebalsemde lichamen zijn netjes gerangschikt, op sociale status of beroep en uiteraard ook op geslacht. Ook voor overleden kinderen is er een aparte sectie. De monniken van het Kapucijnenklooster hebben de doden van Palermo tot ongeveer negentig jaar geleden volgens deze methode gebalsemd en begraven. Een van de laatste doden was de kleine Rosalia Lombardo, een meisje van slechts twee jaar oud dat in december 1920 overleed aan de gevolgen van een longontsteking. Rosalia’s lichaam is gebalsemd door Alfredo Salafia, die in de tijd dat Rosalia overleed een enorme reputatie had opgebouwd op het gebied van het balsemen van menselijke lichamen. Van Rosalia’s radeloze vader kreeg hij de opdracht om haar lichaam zo goed mogelijk te conserveren. Helaas heeft Salafia een groot deel van zijn geheime formules en technieken in 1933 meegenomen in zijn graf. Volgens de onderzoekers was het echter niet alleen de balsemtechniek van de oude monniken en Salafia waardoor de lichamen zo goed bewaard zijn gebleven. De zeer droge lucht die in de onderaardse gangen hangt, zorgt ervoor dat de lijken vele malen langzamer vergaan dan normaal. Vandaar dat we vandaag de dag nog oog in oog kunnen staan met overledenen van honderden jaren geleden. Macaber, maar ook wel heel bijzonder.
Hierna bezoeken we de markt in de wijk Il Capo. We zijn eigenlijk te laat, toch dat uur van de trein ;-) maar er staan nog een paar kraampjes en Kiek ziet mooie oorbellen. Die zijn in the pocket! We snuiven toch de sfeer op en lopen door prachtige steegjes met de mooiste stoffen, kleding en tassen weer richting het treinstation.
We lopen toevallig langs het Teatro Massimo Vittorio Emanuele maar die gaat net voor onze neus dicht. We zien een aantal tuktuks staan en als je in Italië bent moet je er toch echt een keer in hebben gezeten. We laten ons naar het treinstation brengen en dit was de tofste rit ooit! We lachten van plezier en onze chauffeur vond het prachtig! Hij heeft zich enorm uitgesloofd en ging expres héél hard door de bochten en smalle steegjes! Bink vond het wederom weer prima :-) Gelukkig veilig aangekomen bij het treinstation. We hebben lekker patat met hamburgers gegeten en we hadden de trein om 18.33u terug zodat we voor het donker weer in Cefalù aan zouden komen.
Eenmaal in Cefalù moesten we nog bijna een uur op de bus wachten richting de camping dus hebben we weer lekker door de straatjes geslenterd, een ijsje gekocht, langs leuke winkeltjes gelopen die nog open waren, en van het rumoer en gezelligheid genoten alsof het zomer was! Kiek heeft nog lekker op blote voeten in het zand gelopen bij de zee. Overal waren mooie zachte lichtjes op de achtergrond. Heerlijk! Wat was dit weer een goede dag! We sluiten Sicilië mooi af.
Opmerkingen