Going am Wilden Kaiser.
- stefanpoirot3
- 8 jul
- 5 minuten om te lezen
Onderweg naar Oostenrijk overnachten we nog twee nachten voordat we bij Petra aankomen. We checken de mooie campings nog even in Slovenië waar we eerder geweest zijn maar die zitten vol.. Het is ongelofelijk hoeveel campings vol zijn.. Het is nog geeneens zomervakantie maar voor 65+ lijkt het hoogseizoen. Er rijden ook zóveel campers op de weg, het is eigenlijk niet leuk meer. Dus vooral volop -bijna-kinderloze campings waar veel rustige, soms bijna niet met elkaar pratende, 65+’ers ;-) zitten. Vaak heel relaxt voor hun camper met puzzelboekjes of iPad.. En dan komen wij aanrijden.. Kinderen springen uit de camper, gaan de boel verkennen, ze verzamelen takken, spelen tikkertje, klimmen in bomen, steppen snel tussen de mensen door op weg naar het sanitairgebouw en roepen; ‘kijk mama, ik ga zooooo snel.. en kijk, ik kan springen!’ Nee echt; wij lijken naast de ogenschijnlijk rustige 65+’ers wel losgeslagen wild.. en deze lieve mensen kijken dan rustig boven hun boekje met hun leesbril op naar jouw camper.. en vooral naar jouw kinderen. Daar gaat hun rust! En dan probeer ik heel rustig over te komen en niet te opvallend ssssstttt.. -kom hier!!- te zeggen met m’n lippen in een gemaakte lach, sissend en zo duidelijk mogelijk. Oh jee.. die mensen zullen wel denken.. En dan luisteren ze ook nog eens niet direct.. want ze zitten in een rollenspel.. en ze zijn op z’n tijd nogal brutaal (dat hebben ze niet altijd door, HB gedrag..) maar ik kan ze moeilijk over de camping meeslepen want dan gaan ze gillen en kijkt wrs heel het rijtje 65+ naar ons, ha ha! Dus tja, zucht.. zo gaat dat hier weleens.. adem in, en adem uit..
We besluiten onderin Oostenrijk bij Villach te overnachten. We staan bij een meer en kunnen lekker een koele duik nemen voordat we eten gaan koken. We slapen allemaal goed, het koelt hier gelukkig al wat meer af ‘s nachts en besluiten de volgende dag even plan de campagne te maken. Waar gaan we in de Dolomieten staan? Want als er zoveel campings vol zitten dan moeten we misschien toch gaan reserveren.. Ik pak m’n map er weer bij wat ik thuis voorbereid heb en ga er goed voor zitten. Welke route willen we rijden? Ik hou van hoge campings, liefst boven de 1500m. Kamperen op hoogte geeft me een gevoel van vrijheid en verbondenheid met de natuur. Mijn hoofd is daar een stuk stiller. En die van Dex ook ;-) ha ha. Genieten van de frisse berglucht en de prachtige uitzichten op bergtoppen, valleien en meren. De rust die je voelt. Het basic-zijn.. Gezond eten, wandelen, dieren spotten, je nietig voelen tussen het ‘geweld’ van de natuur. Want wij denken vaak dat we heel wat zijn als mens maar we zijn zo klein en nietig.. Ik hou van dat minimalistische en de pure kampeerervaring.
De sfeer op de hoge campings is vaak ook anders. Relaxter, iedereen kletst maar tegelijk doet iedereen zijn eigen ding. De laatste jaren kamperen we in een tent omdat je dan vaak gewoon echt de mooiste plekjes hebt middenin de natuur ;-) Toen Dex en Kiek klein waren hadden we een caravan. We hebben wel eens een keer sneeuw gehad in de zomervakantie, en toen was ik zo blij dat we een kachel hadden en niet op de grond sliepen. Nu kunnen ze het goed aan dat je in de tent rond 18u ‘s avonds je winterjas al aan doet en dat je ‘s nachts met een muts op en wollen sokken aan in je slaapzak ligt. Bink ook, die ligt dan in een stoffen bench met schapenvachtjes, dekens en een kruik. Dat vind hij ook helemaal goed. Hij is altijd blij :-) Budgettechnisch is het ook goed om op hoge campings te staan want je loopt zo de wandelroutes op zonder dat je constant de liften moet nemen, die zijn echt heel prijzig. Ik heb al jaren een lijstje met campings waar ik heel graag naartoe wil dus ik ga eerst de hoogtepunten bekijken van de Dolomieten en dan een route maken met wat haalbaar is. Dan de campinglijst erbij pakken en kijken wanneer er plek is.. gelukkig is er nog op twee van de vijf campings plek die ik boven op m’n lijstje heb staan en ik ga het dan toch maar reserveren.. Anders kunnen we straks nergens terecht, er is namelijk al veel rood online kwa datums maar ik kan er net doorheen lopen. Wat jammer eigenlijk.. Vroeger keek je naar het weer, besloot je aan de hand daarvan waar je heen ging en was er zeker met je tent wel ergens een plekje.. Nu moet je in januari al boeken.. En zelfs op de hoge campings is het soms vol.. Gelukkig heb ik in Zwitserland een handjevol campings waar je zonder reserveren terecht kunt. Die komen later wel weer, nu eerst de Dolomieten boeken.
We kunnen maandag bij Petra terecht in Going. We mogen ook een badkamer in de boerderij gebruiken, wat een luxe. We bellen ook met onze vrienden Hans en Sabine die in Zuid- Frankrijk zitten. Het is daar ook bloedje heet. De kinderen horen elkaar weer aan de telefoon en missen elkaar zo erg.. ze willen zo graag spelen! Na 14 weken wordt het voor Dex en Kiek ook wel echt tijd om eens met andere kinderen te spelen. Ze twijfelen door het warme weer wat ze gaan doen, ook hun oude hondje Jack heeft het zwaar. We besluiten Petra te vragen of Hans en Sabine ook bij de boerderij mogen staan en ja hoor, het mag! We mogen bij het onderste appartement achter elkaar op het pad staan en daar het terras, de douche en wc ook gebruiken! Ze komen een dag later aan in de avond, in het donker, en we rennen ze tegemoet de berg af met zaklampen. Wat fijn om elkaar weer te zien!! We kunnen heerlijk bijkletsen en de kinderen spelen direct. Alle ruimte hier en Kiek is helemaal gelukkig. Dex is ook zo blij dat Luuk er is. Ze praten honderduit! We zetten een campingtafel aan de houten tafel op het terras en we kunnen zo met elkaar eten. Iedereen heeft een plek! Dit wordt een heerlijke week!
Opmerkingen