Oud Korinthe en het Kanaal.

We rijden een dag later weg van camping Gythion Bay. Ik ben een dag ziek geweest en we wilden graag het huiswerk weer goed opstarten. Na wat morren en af en toe een flinke stem opzetten begint Kiek ook weer goed. Ze loopt op snappet wat achter met technisch lezen en ze wil het niet doen want het is stom! ‘En het zijn alleen maar herhalingen, ik kan het m a k k e l i j k!’ Afijn, het komt altijd wel weer goed. We zijn met dictee begonnen en dat vind ze heel leuk. Ook lekker in haar werkboeken gewerkt. De camper weer schoon gemaakt en inmiddels klaar voor vertrek, ook al is het een dag later, we zijn niet gebonden kwa tijd. We nemen ook afscheid van onze Nederlandse buurtjes, wat een leuke mensen mogen we toch ontmoeten! Het voelde even zo vertrouwd. Was gewoon relaxt en ontspannen. Heel fijn zo tussendoor. We rijden ‘s morgens weg en gaan eerst flink wat boodschappen doen bij de Lidl. Een stukje voor de Lidl tanken we de camper weer vol. Er komt een meisje aangelopen met een lege jerrycan en vraagt ons geld. Stefan gaat binnen afrekenen en ik geeft het meisje toch geld. Ze haalt gelijk benzine. Ik vind het zo zielig.. vervolgens staat er bij de Lidl een vrouw met nog maar weinig tanden in haar mond bij de winkelwagens in de hoop dat ze de euro’s van de winkelwagens mag houden. Er staat ook een man met z’n kofferbak vol met aardappels op de parkeerplaats in de hoop ze te verkopen.. Dit vind ik echt, samen met alle zwerfdieren, het moeilijkst van reizen. Altijd al gehad. Ik geef altijd geld weg, en nu ook overal brokjes van Bink, tot ergernis van Steef soms. Ik weet dat hij gelijk heeft en dat ik het niet overal moet doen, maar honger, en vooral bij kinderen.. niet te doen.. m’n hart.. ik kan het niet aan. Maar goed, na de boodschappen rijden we door naar Korinthe.

We hebben een camperplaats voor de nacht en het ziet er mooi uit. Nieuw sanitair en ruime plekken tussen oude olijfbomen. Ik maak lekker verse soep met heel veel groente. Heerlijk als je verse boodschappen hebt en eindelijk een Lidl waar ze veel groenten verkopen. Dat is op veel plekken wel anders.. We laten Bink met z’n allen uit en genieten van het uitzicht vanaf de weg. Af en toe zien we een loslopende hond maar op genoeg afstand dat we er geen last van hebben. ‘s Avonds gaat het enorm stinken buiten, een boer lijkt aan het ‘luchten’ te zijn. Wij zijn wel wat gewend in de polder maar dit was heel pittig. Ook beginnen er weer, zoals bijna overal in Italië en Griekenland weten we nu, veel honden te blaffen. Alleen is het nu echt héél veel en héél hard kwa geluid. Alsof er roedels los lopen langs de boomgaarden waar de waakhonden zitten.. Je kunt er bijna niet van slapen en het gaat zeker na 12u ‘s nachts nog meer dan een uur door.. Bink slaat gelukkig nooit aan en ligt altijd heerlijk in z’n mand te slapen, blij dat hij zelf van de straat is denken wij altijd.

We hebben toch geslapen en ‘s morgens vertrekken we met de camper naar oud Korinthe. We treffen het op de parkeerplaats, we hebben een prachtig plek onder een grote boom. We sluiten de camper goed af en lopen richting de ticketshop. Je moet overal voor betalen.. Oud Korinthe was een machtige stadstaat in het oude Griekenland, dankzij de strategische ligging. Daar waar nu het Kanaal van Korinthe ligt, had het oude Korinthe havens aan beide zijden van de landengte. De Korintiërs boden transport over land tussen beide havens, tussen de Golf van Korinthe en de Golf van Egina. Daarnaast lag Korinthe tussen de belangrijke stadstaten Athene en Sparta, waarmee het afwisselend samenwerkte of in oorlog was. Op het opgravingsterrein en in het museum is er weinig dat dateert uit deze oud-Griekse bloeiperiode. Na de Slag bij Korinthe in 146 voor Christus is de stad door de zegevierende Romeinen geplunderd en volledig verwoest. Een eeuw later is Korinthe weer opgebouwd door Julius Caesar, als provinciehoofdstad onder Romeins gezag. De meeste overblijfselen die nu te zien zijn, stammen uit die Romeinse periode.

Het museum ligt vlak achter de toegangspoort. Bink mag niet naar binnen in het museum maar wel buiten bij de tempel en opgravingen. We gaan dus weer omstebeurt naar binnen. We beginnen op de binnenplaats van het museum en schrikken daar een beetje van het macabere tafereel. Het staat vol met Romeinse standbeelden zonder hoofd, alsof er een beeldenstorm voorbij is geraasd. De stenen lichamen staan je leeg aan te kijken. Waarom hebben al die standbeelden geen hoofd vraag ik aan Dex en Kiek. Ze vinden het maar raar. Ik heb het al gelezen en vertel ze dat de Romeinen dat gedaan hebben. Ze deden dat zodat ze enkel het hoofd hoefden te vervangen na een machtswissel of wanneer iemand uit de gratie raakte. Dex vind het wel slim van de Romeinen. Dichtbij kun je zien dat het best een diepe holte is op de plaats van de nek. Hoofd en lijf waren dus losse onderdelen. We lopen het museum weer in. We zien enorm veel kruiken en gebruiksvoorwerpen uit die tijd. Ook veel standbeelden, hoofden en graven. Echte skeletten, maar ook een aantal urnen in een stenen graf. We komen er dus achter dat er toendertijd al lichamen gecremeerd werden. Dat hadden we niet verwacht. Wat er verder nog uit springt in de collectie zijn een aantal vloermozaïeken uit Romeinse villa’s. Ze zijn prachtig kleurrijk en gedetailleerd en hangen nu aan de wand in het museum.

Oud Korinthe ligt op een schitterende locatie. Ten zuiden van de archeologische opgravingen ligt de rotspartij met daarop de citadel Akrokórinthos als grandioos decor. En aan de noordkant kijk je uit over het blauwe water van de Golf van Korinthe. De grote blikvanger op het terrein zijn de zeven zuilen die nog overeind staan van de Tempel van Apollo. Bijzonder aan deze zuilen is dat het monolieten zijn, ze bestaan uit één massief stuk kalksteen. De zuilen staan stoer en elegant te stralen in de zon. Maar van dichtbij ogen de ruim 2500 jaar oude kolossen ook kwetsbaar. We hebben er inmiddels al heel veel gezien en eerlijk gezegd vinden wij het allemaal best wel op elkaar lijken. We lopen de route door en komen halverwege bij een stenen platform uit. Hier hielden Romeinse bestuurders toespraken aan het volk. Zo ook Paulus, hij verkondigde hier het evangelie. Hij kwam hier terecht door zijn zendingsreis, rond 50 na Christus. Hij verbleef anderhalf jaar in de belangrijke havenstad. Het leidt tot bekeringen maar ook tegenstand. Een groep Joodse tegenstanders slepen Paulus voor de rechter. De rechter Gallio wijst de aanklacht af. Hij ziet het conflict als een intern religieus meningsverschil binnen het Jodendom en weigert zich met de zaak te bemoeien. Hierdoor kan Paulus enige tijd relatief ongestoord in Korinthe werken -een belangrijke ontwikkeling voor de vroege kerk. De ontdekking van de bema (stenen platform) geeft tastbaar bewijs van de Bijbelse gebeurtenis en bevestigt de historische nauwkeurigheid van Handelingen 18 uit het Nieuwe Testament. Aan het einde van de route lopen we op de Lechaionweg, dat is de hoofdstraat van Oud Korinthe. Vanaf het centrale plein liep de weg door tot de haven van Lechaion aan de Golf van Korinthe. De bestrating die er ligt dateert van de 1e eeuw na Christus en geven de weg nog steeds een elegante grandeur. Het was een heuse winkelstraat, aan de westkant zijn de contouren van een rij winkeltjes nog herkenbaar. We lopen de trappen op en komen in een gezellige winkelstraat met leuke terrasjes. We kopen een ijsje en een paar leuke souvenirs voor thuis. We lunchen in de camper, aardbeien op brood en rijden door naar het Kanaal van Korinthe.

Al in de oudheid droomden mensen ervan om een doorgang te maken tussen de Egeïsche Zee en de Ionische Zee. Het smalle landengte van Korinthe (de Isthmus) scheidde deze twee zeeën, waardoor schepen een gevaarlijke tocht van 400 kilometer om de Peloponnesos heen moesten maken. De eerste plannen kwamen van Periander, tiran van Korinthe in de 6e eeuw voor Christus, maar hij vond het te technisch onmogelijk. In plaats daarvan liet hij de Diolkos bouwen: een geplaveid pad waarop schepen over land werden getrokken op karren. Eeuwen later probeerden ook Julius Caesar en Nero het kanaal te graven. Nero begon zelfs daadwerkelijk met de werkzaamheden in 67 na Christus, waarbij hij persoonlijk de eerste schop in de grond stak met een gouden schop. Toch kwam het project stil te liggen na zijn dood. Pas in de 19e eeuw werd de droom werkelijkheid. Na de onafhankelijkheid van Griekenland startte men de werken in 1881 onder leiding van Hongaarse ingenieurs. Het kanaal werd uiteindelijk voltooid in 1893. Het kanaal is 6,3 kilometer lang, slechts 21 meter breed en uitgesneden uit steile kalkstenen wanden tot wel 80 meter hoog. Hoewel het te smal is voor moderne vrachtschepen, blijft het indrukwekkend als technisch staaltje en toeristische trekpleister. We rijden over de brug en zien direct hoe diep 80 meter is! We parkeren de camper heel makkelijk direct na de brug en kunnen zo wandelend de brug oversteken. Ik durf niet. Heb hoogtevrees en draai samen met Kiek om. Stefan en Dex lopen door met Bink. Ze komen na een selfie weer terug en we steken de weg over naar de andere kant. Je kunt hier bungee jumpen en toevallig wordt er net iemand aangehaakt. Dex en Kiek zien voor het eerst iemand springen.. ze vinden het wel vet. Oh help :-( We lopen weer terug naar de camper en rijden door naar de camperplek in Athene.

De binnentuin.

Waar zijn de hoofden?

Het is een prachtig museum!

Een skelet.

Wat een verzameling.

Grote standbeelden.

Een aantal koppen.

Prachtig mozaïek.

Alles gezien!

Het is zo mooi.

Niet normaal hoeveel bloemen er zijn!

De ligging is zo mooi!

Ze moest even in de bloemenzee zitten..

Uitrusten in de schaduw..

Steef en Dex gaan de kleine paadjes in..

Bema.

Wat ben je al groot!

De brug.. bbbrrr..

Selfie.

Wat is het diep!

Bij elke straatkat wil ze aaien..