Wild Spring Ranch.

Tijd om weer eens te gaan paardrijden. Kiek heeft zeker een jaar niet meer gereden omdat ze het niet leuk meer vond. En ze had zo’n leuke verzorgpony.. Ik vond het zo jammer maar ik wilde niet pushen. Met veel geluk komt de paardenliefde dan weer terug dacht ik :-) En ja hoor, ze heeft het er weer vaker over en wil toch weer graag gaan rijden. Zelfstandig sturen gaat nog niet helemaal vanzelf maar stappen, draven en lichtrijden gaat goed. Voor mij is het heel lang geleden dat ik echt fanatiek gereden heb maar heel af en toe ga ik met m’n lieve vriendin Daniëlle een buitenrit maken. We zeggen telkens dat we het vaker moeten doen, maar het komt er bijna nooit van.. wrs heel herkenbaar voor velen.. En als we weer thuis zijn ga ik écht een groepje bij elkaar zoeken om samen buitenritten te maken, al is het maar 2x per jaar. Dit moet toch echt een keer gaan lukken.. Je kunt je opgeven bij de opmerkingen, ha ha ha! Dit keer gaan we weer fijn op een westernzadel zitten op twee vrij grote paarden, die krachtig maar rustig zijn. Precies goed deze ochtend. Kiek is super blij dat ze op een groot paard mag, dit wilde ze al zo lang! En dan mag ze ook nog zelf sturen (waardoor ze nu denkt dat ze dat ook al goed kan ;-)) maar goed, dat terzijde ;-) Gelukkig loopt de eigenaar er naast dus hij kan altijd ingrijpen. We zijn een uurtje weg en rijden door het bos. De ranch ligt prachtig in de natuur. Er staan meer dan 10 paarden en er is een mooi veulen. Ze leven in de kudde en er kunnen er een paar vrij op het terrein lopen. Er zijn verschillende stallen, weilanden en grote bomen voor schaduw. Ze hebben meerdere huizen en plek om te kamperen. Ook kun je hier vrijwilligerswerk doen als je graag wat weken weg wilt van huis. Ook echt een tip onder jonge meiden, vakantieadresje :-) De eigenaresse is trainster van de westernpaarden en ze heeft op hoog niveau les gegeven. Ze hebben het samen echt mooi opgezet, we krijgen na de rit een lekkere Rakija, een Rakija is een sterke drank, meestal een fruitbrandewijn, die een prominente plaats inneemt in de Kroatische cultuur en gastvrijheid. We zitten op de picknickbank middenop hun erf onder de bomen en we hebben zo’n leuk gesprek! Ze zijn net zo ‘wappie’ als wij en het klikt enorm goed. We praten over het leven, keuzes die je maakt, de maatschappij, de jongeren die daar in de zomer werken uit allerlei verschillende landen en de wereld die zo aan het veranderen is. Ze vragen of we er ook komen wonen en Kiek fantaseert dat ze dan op haar paard naar school kan rijden, ha ha! We stappen na een uurtje de camper weer in en rijden richting Oostenrijk.

Eerst de paarden aaien.

Dit paard loopt gewoon lekker los op het erf.

De stal. ‘Onze’ paarden zijn al opgezadeld.

Wat een mooie plek.

Kiek gaat op dit paard.

Hier gaan we..

Lekker het bos in.

Daar zijn we weer.

Ze stuurt echt zelf al.

Wat was dit leuk!

Ze vond het zo leuk op een groot paard!